روش‌های انجام تست خازن قدرت چگونه هستند؟

روش‌های انجام تست خازن قدرت چگونه هستند؟

تست خازن قدرت از مهمترین بخش‌های مرتبط با برق است که بر اساس استانداردهای ایمنی و کیفیت تعیین شده توسط مؤسساتی چون ANSI، IEEE، NEMA و IEC اجرا می‌شود. این استانداردها، دستورالعمل‌های دقیقی را برای اجرای تست‌ها فراهم می‌کنند که به مهندسان و توسعه‌دهندگان در صنعت برق کمک می‌کند تا آزمایشات خازن قدرت را با دقت و صحت بالا اجرا کنند.

در این زمینه، مهمترین عوامل شامل مقررات و استانداردهای متنوعی برای ولتاژها، جریان‌ها، شرایط عملیاتی و کاربردهای مختلف خازنها می‌شوند. اجرای صحیح این تست‌ها توسط متخصصان با توجه به تمام جزئیات و الزامات استانداردها، از اهمیت بالایی برخوردار است.

مهندسان سیستم، کارشناسان صنعت و توسعه‌دهندگان در حوزه برق صنعتی با دقت به تمام جزئیات مرتبط با استانداردهای مذکور می‌پردازند. در این مقاله، نقدی جامع بر تست‌های خازن قدرت، انواع آن‌ها، و معیارهای مختلفی که در این تست‌ها ارائه می‌شوند، خواهیم داشت تا اطلاعات دقیق و کاملی را به مخاطبان ارائه دهیم. این مطالب علاوه بر افزایش افکار علمی، به ارتقاء عملکرد صنایع مرتبط با برق نیز کمک خواهد کرد.

شرایط انجام آزمون در تست خازن قدرت

در حین انجام آزمون‌های خازن قدرت، درجه حرارت عایق خازن‌ها باید در محدوده 5+ تا 35+ درجه سانتیگراد قرار گیرد، به جز زمان‌هایی که آزمون یا اندازه‌گیری خاصی در حال اجراست. در صورت نیاز به تصحیح، دمای مرجع به میزان 20 درجه سانتیگراد در نظر گرفته می‌شود.

زمانی که خازن به مدت کافی در یک دوره زمانی، در درجه حرارت ثابت محیط بدون برقدار شدن قرار می‌گیرد، می‌توان افتراض کرد که درجه حرارت عایق واحد خازن با درجه حرارت محیط یکسان است. برای انجام آزمون‌های ac و اندازه‌گیری‌ها، فرکانس 50 یا 60 هرتز باید مستقل از فرکانس نامی خازن باشد.

طبقه‌بندی آزمون‌ها در تست خازن قدرت

در تست خازن قدرت، آزمون‌ها به دسته‌های آزمون‌های جاری، آزمون‌های نوعی، و آزمون‌های پذیرش تقسیم می‌شوند.

آزمون‌های جاری:

آزمون‌های جاری شامل تست‌های روتین (ROUTINE TEST) در تست خازن قدرت می‌شوند. این آزمون‌ها شامل:

– اندازه‌گیری ظرفیت خازن

– اندازه‌گیری تانژانت زاویه تلفات خازن (tan) که نسبت مقاومت معادل سری به راکتانس خازنی در ولتاژ متناوب سینوسی و فرکانس مشخص‌شده است.

– آزمون ولتاژ بین ترمینال‌ها

– آزمون ولتاژ AC بین ترمینال‌ها و محفظه واحد خازنی

– آزمون وسایل دشارژ داخلی

– آزمون آب‌بندی

– آزمون تخلیه روی فیوزهای داخلی

تمامی این آزمون‌ها باید توسط سازنده قبل از حمل بر روی هر خازن انجام شود و درخواست خریدار برای جزئیات تأیید نتایج هر آزمون نیز باید مورد توجه قرار گیرد. ترتیب انجام آزمونها اهمیتی ندارد.

در صورت توافق بین سازنده و خریدار، آزمون تخلیه اتصال کوتاه نیز ممکن است به عنوان یک آزمون جاری انجام شود. پارامترهای آزمون باید به توافق طرفین برسد.

آزمون‌های نوعی:

آزمون‌های نوعی در تست خازن قدرت عبارتند از:

– آزمون پایداری حرارتی

– اندازه‌گیری تانژانت زاویه تلفات خازن (tan) در درجه حرارت بالا

– آزمون ولتاژ AC بین ترمینال‌ها و محفظه واحد خازنی

– آزمون ولتاژ ضربه صاعقه بین ترمینال‌ها و محفظه واحد خازنی

– آزمون تخلیه اتصال کوتاه

– آزمون فیوز خارجی در ترکیب با خازن (مطابق با استاندارد IEC شماره 60549)

– آزمون قطع روی فیوزهای داخلی (مطابق با استاندارد IEC شماره 4-60871)

آزمون‌های نوعی به منظور تأیید تطابق طراحی، اندازه، مواد بکاررفته و نحوه ساخت خازن با مشخصه‌ها و نیازهای عملکرد مشخص‌شده در استاندارد انجام می‌شود. هر نمونه خازن که جهت اعمال آزمون‌های نوعی مدنظر قرار می‌گیرد، باید قبلاً آزمون‌های جاری را با موفقیت پشت سر گذاشته باشد، مگر در مواردی که مشخصاً به توافق طرفین برسد. آزمون‌های نوعی باید روی خازن‌هایی که طراحی مشابهی با خازن‌های خریداری‌شده دارند، انجام گیرد.

آزمون‌های پذیرش:

تمامی آزمون‌های نوعی و جاری یا برخی از آنها در تست خازن قدرت، درصورت تأیید در قرارداد و با موافقت خریدار، می‌تواند توسط سازنده تکرار گردد. تعداد نمونه‌های مورد آزمون و معیارهای قبولی باید به توافق سازنده و خریدار برسد و در قرارداد نیز آورده شود.

آزمون‌های جاری در تست خازن قدرت

در ادامه به بررسی آزمون‌های جاری می‌پردازیم.

اندازه‌گیری ظرفیت خازن در تست خازن قدرت

در فرآیند تست خازن قدرت، ولتاژی که به خازن تغذیه می‌شود برای اندازه‌گیری ظرفیت آن باید در محدوده 0.9 تا 1.1 برابر ولتاژ نامی خازن باشد. ترتیب اندازه‌گیری باید به‌گونه‌ای باشد که حضور هارمونیک‌ها خطا در نتایج اندازه‌گیری ایجاد نکند.

در صورت توافق بین سازنده و خریدار، ممکن است اندازه‌گیری در ولتاژهای دیگر نیز امکان‌پذیر باشد. اندازه‌گیری نهایی ظرفیت باید پس از اجرای آزمون ولتاژ انجام گیرد.

برای شناسایی تغییرات در ظرفیت خازن که ناشی از عواملی مانند سوراخ‌شدگی المان خازنی یا خطا در فیوز داخلی است، اندازه‌گیری اولیه ظرفیت باید پیش از سایر آزمون‌های جاری انجام شود. این اندازه‌گیری با ولتاژ کمتر یا مساوی 0.15 ولتاژ نامی انجام می‌شود.

دقت روش اندازه‌گیری باید به‌گونه‌ای باشد که تلرانس‌های مجاز رعایت شود. در صورت نیاز به دقت بالاتر، سازنده باید دقت روش اندازه‌گیری را اعلام کند. قابلیت تکرار روش اندازه‌گیری باید به‌گونه‌ای باشد که المان‌های خازنی سوراخ‌شده یا فیوز داخلی دچار خطا قابل تشخیص باشند.

برای خازن‌های چندفاز، ولتاژ اندازه‌گیری باید بین 0.9 تا 1.1 برابر ولتاژ نامی روی هر المان خازنی تنظیم گردد.

سازنده باید در صورت توافق، جداول و منحنی‌هایی را ارائه دهد که جزئیات زیر را مشخص کنند:

– ظرفیت تحت شرایط ماندگار در خروجی نامی به عنوان تابعی از درجه حرارت محیط

– ظرفیت به عنوان تابعی از درجه حرارت عایق خازن

– اختلاف ظرفیت اندازه‌گیری‌شده خازن با ظرفیت نامی، که نباید از محدوده‌های مشخص‌شده تجاوز کند.

در نهایت، در موارد دیگر، توافق بین سازنده و خریدار می‌بایست در مبحث تست خازن قدرت اعمال گردد.

محاسبه خروجی خازن‌های سه فاز با استفاده از ظرفیت اندازه‌گیری‌شده هریک از سه فاز

در فرآیند محاسبه خروجی خازن‌های سه فاز، از ظرفیت‌های اندازه‌گیری‌شده بین هر دو ترمینال خط خازن با اتصال ستاره یا مثلث با نمادهای Ca، Cb و Cc استفاده می‌شود. در صورت که ظرفیت‌های اندازه‌گیری‌شده مطابق باشند، می‌توان با استفاده از رابطه زیر، خروجی Q خازن را محاسبه نمود.

که در اینجا:

• Q خروجی خازن است (به واحد مگاوار).
• UN ولتاژ نامی خازن است (به واحد کیلوولت).
• ΔC تغییر ظرفیت بین دو ترمینال خط خازن است (به واحد میکروفاراد).
• ω فرکانس خازن را نمایان می‌کند.

اندازه‌گیری تانژانت زاویه تلفات (Tan Delta) در تست خازن قدرت

در فرآیند تست خازن قدرت، اندازه‌گیری تانژانت زاویه تلفات (tan delta) از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. ولتاژ اعمالی به خازن در این اندازه‌گیری باید در محدوده 0.9 تا 1.1 برابر ولتاژ نامی باشد تا دقت اندازه‌گیری حفظ گردد. روش استفاده‌شده برای این اندازه‌گیری باید به‌گونه‌ای باشد که حضور هارمونیک‌ها خطا در نتایج نیاشود. دقت روش اندازه‌گیری و ارتباط با مقادیر اندازه‌گیری‌شده در فرکانس و ولتاژ نامی باید به دقت ارائه گردد.

برای خازن‌های چندفاز، ولتاژ اندازه‌گیری باید به نحوی تنظیم شود که روی هر المان خازنی بین 0.9 تا 1.1 برابر ولتاژ نامی باشد.

مقدار tan delta معمولاً به عنوان یک تابع از زمان برقداری قبل از اندازه‌گیری در نظر گرفته می‌شود.

سازنده موظف است با توافق خریدار منحنی‌ها و جداولی را ارائه دهد که تلفات خازن (tan delta) را تحت شرایط ماندگار در خروجی نامی، به عنوان تابعی از درجه حرارت (با توجه به طبقه‌بندی درجه حرارت) نمایش دهد.

در تست خازن قدرت، تلفات در فیوزهای خارجی باید با استفاده از ضرب مقاومت AC نامی (که توسط سازنده فیوز در درجه حرارت ◦C20 مشخص می‌شود) در مجذور جریان نامی خازن محاسبه گردد.

آزمون ولتاژ بین ترمینال‌ها در تست خازن قدرت

در فرآیند تست خازن قدرت، هر خازن باید به مدت ده ثانیه آزمون‌های AC و DC مشخص شده را تحت آزمون قرار گیرد. در صورت عدم توافق، سازنده حق انتخاب را دارد ولی در طول آزمون هیچ سوراخ‌شدگی یا جرقه‌ای نباید مشاهده گردد.

آزمون AC:

آزمون AC باید در ولتاژ سینوسی با دامنه 2.15 برابر ولتاژ نامی انجام گیرد. اگر توافق شده باشد که خازن‌ها باید بعد از حمل دوباره مورد آزمون قرار گیرند، ولتاژ معادل با 75 درصد ولتاژ نامی برای آزمون دوم پیشنهاد می‌شود.

برای خازن‌های چندفاز، آزمون ولتاژ باید برای بدست‌آوردن ولتاژ مناسب در دو سر هر المان تنظیم شود.

آزمون DC:

ولتاژ آزمون DC باید 4.3 برابر ولتاژ نامی باشد. این آزمون جهت اطمینان از عملکرد صحیح و پایدار خازن انجام می‌شود.

آزمون ولتاژ AC بین ترمینال‌ها و محفظه

در تست خازن قدرت، واحدهای خازنی که تمام ترمینال‌های آن‌ها از محفظه عایق‌کاری شده‌اند، باید به مدت ۱۰ ثانیه تحت ولتاژ آزمون قرار گیرند. این ولتاژ، بین ترمینال‌های آن (که به یکدیگر متصل شده‌اند) و محفظه اعمال می‌گردد.

برای واحدهای بکاررفته در بانک‌ها که نوترال آن‌ها ایزوله شده و محفظه‌های آن‌ها به زمین متصل شده‌اند، ولتاژ‌های آزمون برای سطوح ۲۰ و ۳۳ کیلوولت به ترتیب برابر با ۵۰ و ۷۰ کیلوولت می‌باشد. این آزمون جهت اطمینان از عملکرد صحیح و پایدار خازن در شرایط مختلف اعمال می‌شود. برای سایر اتصالات ولتاژ آزمون متناسب با ولتاژ نامی بوده و از رابطه زیر بدست می‌آید:

U_t  = 2.5 * U_N * n

• U_t: ولتاژ آزمون
• U_N = ولتاژ نامی خازن
• n: تعداد واحدهای سری که در یک محفظه قرارگرفته‌اند.

در مرحله‌ای که به آزمون ولتاژ بین ترمینال‌ها و محفظه در فرآیند تست خازن قدرت می‌پردازیم، واحدهایی که ترمینال یکی از طرف‌های آنها به دلیل اتصال دائمی به محفظه متصل است، از این آزمون مستثنی می‌شوند. این اقدام به منظور حفظ استحکام و کیفیت اتصالات برقرار در این واحدها انجام می‌شود.

همچنین، در مواجهه با واحدهایی که دارای فازهای مجزا هستند، آزمون‌های ولتاژ بین فازها با مقادیری هماهنگ با آزمون ولتاژ ترمینال به محفظه اجرا می‌شود. این انطباق مقادیر آزمون باعث اطمینان از سلامت عملکرد واحدها در شرایط مختلف ولتاژی می‌گردد.

در هنگام اجرای این آزمون، هیچگونه نشانه‌ای از سوراخ‌شدگی یا جرقه نباید به چشم بیاید. این نقطه حائز اهمیت است تا اطمینان حاصل شود که سلامت واحدها در مواجهه با ولتاژهای مختلف حفظ شده و هیچ خطری برای عملکرد خازن ایجاد نشده است.

آزمون تجهیزات تخلیه داخلی: ایمنی و انطباق با استانداردها

در فرآیند تست خازن قدرت، آزمون تجهیزات تخلیه داخلی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. برای اطمینان از عملکرد صحیح، مقاومت وسایل تخلیه داخلی باید با اندازه‌گیری دقیق مقاومت بررسی گردد. این آزمون باید پس از اجرای آزمون ولتاژ انجام شود، تا اطمینان حاصل گردد که تجهیزات تخلیه داخلی بر اساس استانداردها و مقررات صنعتی عمل کرده و مشکلات محتمل برطرف شده‌اند.

آزمون آب‌بندی: حفظ کیفیت واحد خازنی

واحدهای خازنی، به ویژه در حالتی که هنوز رنگ نگرفته‌اند، باید تحت آزمونی قرار گیرند که به‌طور مؤثر هرگونه نقص در محفظه و بوشینگ(‌ها) را مشخص نماید. روش آزمون متوقف بر انتخاب سازنده است، و در گزارش خود، سازنده باید جزئیات روش آزمون را شرح دهد. در صورت عدم تعیین سازنده برای روش خاص، آزمون باید به شکل زیر اجرا گردد:

واحدهای خازنی در حالت خاموش باید حداقل 2 ساعت گرم شوند، به‌گونه‌ای که تمام بخش‌های آن به دمایی برسند که حداقل 20 درجه سانتیگراد بالاتر از حداکثر دمای مشخص‌شده باشد. هنگام اجرای آزمون، هیچ نشتی نباید رخ دهد، و استفاده از یک نشان‌دهنده مناسب پیشنهاد می‌شود.

آزمون تخلیه روی فیوزهای داخلی: عملکرد بی‌نقص فیوزها

در تست خازن قدرت، خازن‌های مجهز به فیوز داخلی باید تحت یک آزمون تخلیه اتصال کوتاه قرار گیرند. این آزمون با ولتاژ dc با دامنه 7/1 برابر ولتاژ نامی اجرا می‌شود، که ازطریق فاصله هوایی بدون هیچ امپدانس اضافه‌ای درمدار اعمال می‌شود.

میزان ظرفیت باید قبل و بعد از آزمون تخلیه اندازه‌گیری شود، و اختلاف بین دو اندازه‌گیری باید کمتر از مقدار مربوط به عملکرد یک فیوز داخلی باشد. این آزمون می‌تواند قبل یا بعد از آزمون ولتاژ بین ترمینال‌ها انجام گیرد. در هر حالت، اندازه‌گیری ظرفیت در ولتاژ نامی بعد از آزمون برای اطمینان از عملکرد بی‌نقص فیوزها اجرا می‌شود.

راه اندازی تخلیه: اطمینان از کارایی مثال‌آمیز

برای راه‌اندازی تخلیه، می‌توان ولتاژ شارژ dc را با برقدار کردن اولیه ac با ولتاژ پیک 1.7 برابر ولتاژ نامی و قطع در جریان صفر، ایجاد کرد. این اقدام باعث تخلیه فوری خازن از مقدار پیک خود می‌شود.

در صورتی که خازن در ولتاژی بالاتر از 1.7 برابر ولتاژ نامی قطع شده باشد، می‌توان تخلیه را با تأخیر شروع نمود تا زمانی که مقاومت تخلیه ولتاژ را به 1.7 برابر ولتاژ نامی کاهش دهد.

آزمون‌های نوعی

در ادامه آزمون‌های نوعی را بررسی خواهیم کرد.

آزمون پایداری حرارتی: اطمینان از عملکرد ایده‌آل خوازن

آزمون پایداری حرارتی با هدف‌های کلان زیر اجرا می‌شود:

1. تعیین پایداری حرارتی خازن تحت شرایط اضافه بار
2. آماده‌سازی خازن برای اندازه‌گیری تلفات

در این تست، واحد خازنی مورد آزمون بین دو واحد دیگر با مقادیر نامی مشابه قرار می‌گیرد. این دو واحد باید در ولتاژ یکسان با خازن آزمون برقدار گردند. می‌توان از دو خازن مجازی با مقاومت‌های مشخص استفاده کرد. تلفات در مقاومت‌ها باید به‌گونه‌ای تنظیم شود که دمای محفظه خازن‌های مجازی در نقاط بالایی صفحات مقابل هم، بیشتر یا مساوی با خازن تحت آزمون باشد. این امر مستلزم فاصله معقولی بین واحدها است.

مجموعه خازن باید در هوای راکد، در محفظه‌ای گرم شده و در شرایط دمایی مشابه به دستورالعمل سازنده، قرار بگیرد.

یک ترمومتر با ثابت زمان حرارتی حدود یک ساعت، ثابت‌بودن دما را بررسی می‌کند. ترمومتر باید دارای روکش محافظ (شیلد) باشد تا تبادل حرارت با سه نمونه برقدار حداقل ممکن باشد.

خازن مورد آزمون برای حداقل 48 ساعت تحت آزمون ولتاژ ac با شکل موج کاملاً سینوسی قرار می‌گیرد. دامنه ولتاژ در طول 24 ساعت آخر آزمون باید به‌گونه‌ای تنظیم شود که خروجی محاسبه‌شده با مقدار خازن اندازه‌گیری‌شده، حداقل 1.44 برابر خروجی نامی باشد. در طول 6 ساعت آخر، درجه حرارت محفظه در نقاط بالایی حداقل چهار بار اندازه‌گیری شود. در طی این دوره 6 ساعته، افزایش درجه حرارت نباید بیش از یک درجه باشد. اگر تغییر بزرگتری مشاهده شد، آزمون باید ادامه یابد تا زمانی که چهار اندازه‌گیری متوالی در طول دوره 6 ساعته پایانی رضایت‌بخش باشد.

اندازه‌گیری تانژانت زاویه تلفات (tan delta) در درجه حرارت بالاتر از استاندارد

در تست خازن قدرت، ضریب تلفات عایقی خازن (tan delta) باید در انتهای آزمون پایداری حرارتی اندازه‌گیری شود. ولتاژ اندازه‌گیری باید مطابق با آزمون پایداری حرارتی باشد.

مقدار (tan delta) اندازه‌گیری‌شده، نباید از مقدار تعیین‌شده توسط سازنده یا مقدار به توافق رسیده بین سازنده و خریدار افزایش پیداکند.

آزمون ولتاژ بین ترمینال‌ها و محفظه در تست خازن قدرت

در تست خازن قدرت، واحدهای خازنی که تمام ترمینال‌های آنها از محفظه عایق شده‌اند، باید به مدت یک دقیقه تحت ولتاژ آزمون اعمال‌شده بین ترمینال‌ها (متصل بهم) و محفظه قرار گیرند.

برای واحدهای بکاررفته در بانک‌ها با نوترال ایزوله‌شده که محفظه آنها متصل به زمین است، واحدهایی که یک ترمینال آنها بطور دائم به محفظه وصل شده است، باید به منظور بررسی و مطلوب‌بودن عایق نسبت به محفظه، تحت ولتاژ آزمون اعمال شده بین ترمینال‌ها قرار گیرند.

ولتاژ آزمون متناسب با ولتاژ نامی است. هرگاه ولتاژ این آزمون از نیازهای آزمون عایقی تجاوز کرد باید به منظور جلوگیری از خطای عایقی، مثلاً با افزایش تعداد المان‌های خازنی سری، ترکیب عایقی واحدها تصحیح گردد. در هر حال، عایق‌کاری نسبت به محفظه نباید تغییر کند.

راه دیگر این است که آزمون فوق با استفاده از یک واحد مشابه با دو ترمینال ایزوله که دارای عایقی مشابه محفظه می‌باشند کامل گردد.

واحدهایی که فازهای آنها مجزاست باید تحت آزمون ولتاژ بین فازها قرارگیرند به نحوی که ولتاژ آزمون برابر با ولتاژ اعمال‌شده در آزمون ولتاژ بین ترمینال‌ها و محفظه باشد.

برای واحدهای داخلی آزمون بصورت خشک انجام می‌شود و برای واحدهایی که در محوطه و فضای باز نصب می‌گردند، با ایجاد باران مصنوعی انجام می‌گردد.

موقعیت بوشینگ‌ها در هنگام انجام آزمون تحت باران مصنوعی، باید مطابق با شرایط سرویس‌دهی آنها باشد.

در حین آزمون هیچ گونه سوراخ‌شدگی یا جرقه‌ای نباید مشاهده گردد.

در مورد واحدهایی که برای محوطه و فضای باز در نظر گرفته شده‌اند، در صورتیکه سازنده بتواند یک گزارش آزمون نوعی جداگانه تهیه کند که نشان دهد بوشینگها ولتاژ آزمون رطوبی برای مدت یک دقیقه را تحمل می‌کنند، می‌توان تنها بوشینگها را تحت آزمون خشک قرار داد. شرایط بوشینگها در این آزمون باید مطابق با شرایط سرویس‌دهی آنها باشد.

آزمون موج ضربه صاعقه در تست خازن قدرت

آزمون موج ضربه صاعقه در تست خازن قدرت برای واحدهای خازنی که جهت استفاده در بانک‌های با نوترال عایق‌شده در نظر گرفته‌شده‌اند، قابل اعمال است.

واحدهایی که تمام ترمینال‌های آنها از محفظه عایق شده‌اند و محفظه آنها به زمین وصل است، باید تحت آزمون زیر قرار گیرند.

15 موج ضربه با پلاریته مثبت و سپس 15 موج ضربه با پلاریته منفی باید بین بوشینگهای متصل بهم و محفظه اعمال گردد. بعد از تغییر پلاریته و قبل از اعمال ضربه‌های بعدی می‌توان چند موج ضربه با دامنه کوچکتر اعمال کرد.

در صورتی که شرایط زیر برقرار باشد، خازن آزمون را با موفقیت پشت سر گذاشته است.

– هیچ سوراخ‌شدگی رخ ندهد.

– بیش از دو قوس خارجی در هر پلاریته اتفاق نیفتد.

– شکل موج هیچ چیز غیرعادی یا تغییر مشخصی را نسبت به نتایج ثبت‌شده در آزمون با ولتاژ پایین‌تر نشان ندهد.

واحد خازنی می‌تواند به جای آزمون فوق تحت سه ضربه با پلاریته مثبت قرارگیرد. در این حالت آزمون به شرطی موردقبول واقع می‌شود که علاوه بر موارد فوق هیچ قوسی رخ ندهد.

آزمون موج ضربه صاعقه باید مطابق استاندارد IEC شماره 1-60060 و با یک موج 50 میکروثانیه 1.2 تا 50 میکروثانیه 5 انجام گیرد. واحدهایی که یک ترمینال آنها بطور دائم به محفظه وصل شده است، نباید تحت این آزمون قرارگیرند.

آزمون تخلیه اتصال کوتاه

در تست خازن قدرت، واحد خازنی باید با یک ولتاژ DC شارژ گردد و سپس از طریق یک فاصله هوایی که در نزدیک‌ترین فاصله به خازن قرار گرفته است، تخلیه گردد. چنین تخلیه‌ای باید در مدت زمان 10 دقیقه، 5 بار تکرار شود.

ولتاژ آزمون باید 2.5 برابر ولتاژ نامی باشد. در 5 دقیقه پس از آزمون، واحد موردنظر باید تحت یک آزمون ولتاژ بین ترمینال‌ها قرار گیرد.

ظرفیت باید قبل از آزمون تخلیه و بعد از آزمون ولتاژ اندازه‌گیری شود. اختلاف بین دو اندازه‌گیری باید کمتر از مقدار لازم جهت شکست یک المان خازنی یا عملکرد فیوز داخلی باشد.

هدف از آزمون تخلیه آشکارکردن هرگونه عیب در اتصالات داخلی است.

برای مواردی از کاربرد که اضافه ولتاژها و یا جریان‌های گذرا محدود هستند، در صورت توافق خریدار و سازنده، ولتاژ آزمون می‌تواند کمتر از 2.5 برابر ولتاژ نامی باشد.

در این مقاله به بررسی آزمون‌های مختلف در تست خازن‌های قدرت پرداختیم. این آزمون‌ها شامل آزمون‌های پایداری حرارتی، آب‌بندی، ولتاژ بین ترمینال‌ها و محفظه، موج ضربه صاعقه، و تخلیه اتصال کوتاه می‌شوند.

هر آزمون دارای شرایط و استانداردهای خاصی برای اجرا و تجزیه و تحلیل نتایج است. این آزمون‌ها به منظور اطمینان از عملکرد بهینه و ایمنی خازن‌های قدرت مورد استفاده در سیستم‌های برق مورد استفاده قرار می‌گیرند.